غیبت

سوال- اگر در جمعى نشسته باشیم و کسى به غیبت مشغول شود و یا با شخصى که نسبت به ما بزرگ تر وصاحب احترام بیشتر است , در حال گفتگو متوجه غیبت شویم و جوّ به گونه اى است که نمى توانیم مجلس را ترک کنیم و یا به آن فرد بزرگ تر تذکر دهیم , چه باید بکنیم ؟

جواب - غیبت یکى از گناهان کبیره است . انسانى که غیبت مى کند, در واقع حق مسلمانى را ضایع کرده است .پس باید از کسى که غیبت کرده است بخواهد او را ببخشد.
جامعه انسانى و اسلامى , جامعه است که باید حقوق افراد در آن تضمین شود. غیبت یکى از عوامل مهم تخریب شخصیت افرادى است که در صحنه نیستند تا از خود دفاع کنند; بنابراین از جمله مهم ترین دستورهاى دینى این است که زبان به گناه نگشوده و غیبت نکنیم .در قرآن آمده است <...و از یکدیگر غیبت نکنید! آیا هیچ یک از شما دوست دارد گوشت برادر مردهء خود را بخورد؟ پس آن را ناخوش خواهید داشت و از خدا بترسید...> (.حجرات (49 )آیه 12)
اما درموضوع سوال استفتائی از حضرت امام( ره )آمده است که در پاسخ فرمود : اگر به اعتقاد شنونده , غیبت است , جایز نیست گوش کند, ولى ترک مجلس اگر دشوار باشد, لازم نیست مجلس را ترک کند. (استفتائات امام خمینى , ج 2 ص 617)
 پس مى تواند گوش خود را به صداهاى دیگرویا ذهن خود را به چیز دیگر مشغول کند و یا اگر می تواند بحث مجلس را با طرح مسئله اى دیگر عوض کند.در صورتی که نمی تواند از این کار صرف نظر کند, چون تذکر دادن خصوصاً در وسط مجلس یا به فردبزرگ تر گاهى موجب دردسر بعدى مى شود.