جواب: به طورى که آگاهان مىگویند: آب در حال اتصال به کر لباس نجس را احاطه مىکند و همه اجزاى لباس را فرا مىگیرد. در صورت قطع شدن چنانچه سه مرتبه آب لباسها را فرا بگیرد و آبها را گرفته تخلیه کند، اگر عین نجاست در لباس باقى نمانده باشد، پاک مىشود.(1)
پى نوشتها:
1. آیت اللَّه فاضل لنکرانى، استفتائات، ج 1، ص 34، سؤال 47.
جواب : کسانى که خمس پرداخت نمىکنند، وظیفه زن و فرزند آنها اگر بدانند عین مالِ مورد استفاده آنها متعلق خمس است، خوردن و تصرف در آن قبل از اداى خمس جایز نیست، ولى مىتوانند با اذن حاکم شرع خمس آن چه را مصرف کردهاند، بر ذمه بگیرند و هر وقت توانستند، پرداخت کنند.
اگر شک داشته باشند که اصلاً خمس به آن مال تعلق گرفته یا نه، تصرف در آن جایز است. در هر صورت با وجود شرایط امر به معروف، لازم است پدرتان را سفارش به پرداخت خمس نمایید.(1)
امام خمینى در این باره مىفرماید: «اگر «فرزند» یقین دارد که در آنچه از اموال پدر تصرّف کرده یا مىکند، خمس هست، باید به حاکم شرع مراجعه کرده و اجازه بگیرد.(2) حاکم شرع، مراجع تقلیدند که مىتوانید از مرجع خودتان یا نماینده مرجع اجازه بگیرید.
پى نوشتها:
1. جامع المسائل، ج 1، ص 205، مسئله 792.
2. امام خمینى، استفتائات، ج 1، ص 414، مسئله 210.
جواب: غسلهاى واجب هفت قسم است: غسل جنابت، غسل حیض، غسل نفاس، غسل استحاضه، غسل مس میت، غسل میت، غسلى که به واسطه نذر و قسم و مانند اینها واجب مىشود.(1)
اگر انسان بداند چه غسلى بر او واجب است، به نیّت همان، غسل را انجام مىدهد، مثلاً نیّت مىکند: غسل جنابت انجام مىدهم قربة الى اللَّه. اگر میداند غسلى بر او واجب است، لیکن نمىداند کدام یک از غسلهاى واجب است، به نیت «مافى الذّمّه» (آنچه بر عهده (گردن) است) غسل مىکند، مثلاً زنى مىداند غسلى بر ذمه دارد، لیکن نمىداند غسل جنابت است یا غسل حیض، به نیّت «مافى الذّمّه» غسل انجام مىدهد. نیّت مىکند: غسل ما فى الذّمّه (غسلى که بر گردنم است) مىکنم قربة الى اللَّه. با این غسل هر غسلى که بر او واجب شده بود، ولى نمىدانست جنابت است یا حیض، از گردنش ساقط مىشود.
البته در این صورتها، حکم یکى از غسلهاى خاص جارى نمىشود، مثلاً نمىتواند با این احتمال که شاید غسل جنابت بر ذمه او بوده، پس از غسل بدون گرفتن وضو نماز بخواند یا آیات قرآن را مس نماید.
پى نوشتها:
1. آیت اللَّه فاضل لنکرانى، توضیح المسائل، ص 62، غسلهاى واجب.